We gingen in een bijna uitgelaten stemming op pad. We beseften dat we aan onze laatste traject bezig waren. Na vandaag moesten we op z' n minst een jaar wachten om weer het gevoel te hebben van 'on the road' te zijn. Het dagelijkse ritueel van opzadelen, het fietsen zelf, de spontane contacten onderweg, de vermoeidheid, de weersomstandigheden, prachtige plekjes, de biertjes bij aankomst, etc. Het hoort er allemaal bij. Na 4 weken is het bijna niet voor te stellen dat we volgende week al weer aan ons werk moeten beginnen.
Het eerste begin vanaf de camping in El Rocio is niet zo bijster interessant. Vooral akkerbouw en tuinbouw. Op het land werklui druk bezig met het bewerken van het land. Een groep arbeiders ziet ons voorbij gaan. En roepen: 'vive la bicycletta' . Op zo'n laatste fietsdag hadden we geen mooier compliment kunnen krijgen. En wij riepen, bijna in koor, 'vive espagna'. Terwijl we ondertussen gestaag doorfietsen meenden we te horen, ' vive la revolucion'. Maar dat was waarschijnlijk een soort inbeelding. En bovendien is het crisis en geen revolutie in Spanje. En de Franco-tijd ligt al weer een tijd achter ons.
De rest van het traject tot Sevilla is afwisselend. Nog een beetje Donana gezien (nog wel een mangoest gespot). Lijkt ons wel heel bijzonder. Maar verder geen bijzondere landschappen. Er zat halverwege, om te plagen, nog wel een heuveltje van 7%. Maar daar reden we glimlachend en met gemak omhoog. Nog een paar keer gevraagd waar je met je fiets Sevilla binnen komt. En het valt op dat menigeen dat gewoon niet weet. Uiteindelijk vinden we de plek waar we de Guadalquivir over kunnen steken. En onmiddellijk zien we opvallend veel fietsers. Sevilla is een fietsstad. Met fietspaden.
We hadden s' ochtends al via internet een overnachting geboekt,dus we gingen direct op ons doel af. Via de kortste weg. We manoeuvreerden onszelf door allerlei smalle straatjes en drukke pleinen. En binnen no-time hadden we ons doel bereikt. Hostal La Cathedral. En na een heerlijke douche onmiddellijk de stad in. Om te vieren dat we ons doel hebben bereikt. Lisboa - Sevilla.
We zijn nu niet voor het eerst in Sevilla, maar komen opnieuw tot de conclusie dat dit waarschijnlijk de mooiste stad is van Spanje. Het is nu 23.00 uur en het is nog steeds heel warm en heel druk. We hebben nog zeker twee hele mooie dagen te gaan.
We gaan morgen Columbus een hand geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten