Lissabon

Na een stevig ontbijt gaan we op pad. Fietsen of toch wandelen. Wandelen dan maar, want bij nader inzien zijn sommige hellingen wel erg steil voor de fiets. De zo karakteristieke trams van Lissabon kruipen gestaag omhoog. Het is seniorentijd. Individueel en in groepen. De 'tuinenreisgroep' van de ANWB hadden we al ontdekt in het vliegtuig. Vandaag kwamen we zowaar groep nr. 17 tegen. Alle deelnemers hadden een nummertje ter hoogte van de hartstreek op hun kledingstuk geplakt. Zou dat nu werkelijk voor de reisleider zijn om ze op die manier overzichtelijk in beeld te houden. En in die groep zaten, zo op het oog gezien, toch echt gepensioneerde leraren, belastinginspecteurs in ruste. En noem nog maar een paar respectabele beroepen. Je wil toch niet een nummertje op je vlotte t-shirt. En vergeet niet de pet. Dat hoofddeksel raakt steeds meer ingeburgerd onder senioren. Deels om het kalende hoofd tegen de zon te beschermen. Maar ook omdat zo'n Nike-pet je een stuk jonger maakt. De temperaturen in Lissabon zijn precies op tijd gedaald naar zo'n 25 graden. Prima vakantieweer. We hadden geen zin om een lijstje met highlights af te werken. Van dingen die je gezien moet hebben. Doen we wel een andere keer. Een paar dagen Lissabon voor weinig geld is zo gek nog niet. Het is een rustige nonchalante stad. Geen gedoe. Overal tijd voor. En veel koloniaal verleden. Helden te paard op grote sokkels en zeevaarders die richting zee kijken. In het begin van de dag liepen we tegen een dansgroepje aan. Portugese folklore. Maar de deuntjes zijn universeel. Als je goed luistert dan valt op dat intro en slotakkoord van het Oale Volk ook zo klinkt. Wel heel vrolijk.

Morgen gaan we de stad al weer verlaten. We hebben het gevoel dat het dan pas echt gaat beginnen. Eerst een boottochtje. De oversteek vanaf de kade van Lissabon naar Cacilhas, aan de andere kant van de Taag. En dan zien we wel hoe ver we komen. In de verte zien we wel al wat heuvels liggen en daar moeten we overheen.