Met de boot overgestoken naar Cacilhas en via de N10 bereiken we de weg Seixal-Sesimbra. Een drukke weg met veel vrachtverkeer. Na 10 kilometer hebben we daar genoeg van en besluiten rechtsaf te slaan om zo via een licht geaccidenteerde weg (onze eerste klimmetjes) door een mooi landschap uiteindelijk toch in Santana uit te komen. We hadden een onverharde weg willen nemen langs Calhariz, maar we konden geen richtingaanwijzer ontdekken die ons daar naar toe kon leiden. Ook het advies van 2 stamgasten van een lokale kroeg leverde niks op. Dan maar de drukke N379 naar Setubal. Vlak voor Aldeia de Irmaos slaan we rechtsaf om via de bergweg van de Serra de Arrabida bovenlangs uiteindelijk bij onze 1e camping in Outao uit te komen.
De prachtige avondzon kleurt het landschap....Als we aan de klim beginnen verdwijnt de zon achter de horizon. In stilte, er is praktisch geen verkeer meer, zwoegen we ons naar boven. De Arrabida is veel lastiger dan we dachten. Wel mooie uitzichten over de Baai van Setubal, maar daar koop je op zo'n moment weinig voor. We denken al op het hoogste punt te zitten, want we beginnen in het donker aan een daling. En dan heeft de Arrabida nog een verrassing voor ons in petto. De weg gaat opnieuw vervelend steil omhoog. We sleuren ons met onze bagage wederom omhoog. Alle hulde aan Hilde. Ze vind haar ritme terug en overwint haarzelf en de Arrabida.
Dan rijden we over de bergkam en zien links de lichtjes van Lissabon en rechts die van Setubal. Een hele lange daling volgt. Onderaan is inderdaad de camping. Voordat we de tent op gaan zetten gaan we eerst eten. Het is al laat en we krijgen wat er nog voorradig is, een ieder drie vissen, salade, gele rijst. In een mum van tijd is het weggewerkt. En live: Rio Ave- Sporting Lissabon, en we zien in de eerste 2 minuten Stijn Schaars en Ricky van Wolfswinkel scoren voor Sporting. Kijk zo doen Nederlanders dat, een topprestatie leveren. Maar de beker is vandaag voor Hilde!
Hup Hilde!!
BeantwoordenVerwijderen