Foto's

We zijn weer aan het werk. Hebben nog even tijd gevonden om foto's toe te voegen aan het weblog. Dus begin nog even bij het begin en bekijk de foto's die bij de berichten zijn geplaatst.

Nog meer foto's zijn te zien op het webalbum via onderstaande link:

Van Lisboa naar Sevilla

Bedankt voor jullie leuke reacties tijdens, maar ook zeker bij terugkomst in Sleen.

jan en hilde

Sevilla

Vandaag Sevilla verkend, voor zover we dat nog moesten doen. Bij eerdere bezoeken aan deze stad hadden we de bezienswaardigheden al bekeken. We hebben ons nu beperkt tot de kathedraal en voor het uitzicht over de stad nog even de klokkentoren/minaret beklommen. Het is allemaal heel erg katholiek en hier en daar nog een vleugje Islam. Altijd fascinerend in deze geweldig grote kathedraal is het bekijken van het praalgraf van Columbus. En gekscherend hadden we al gezegd, dat we Columbus een hand wilden geven. Maar dat zal niet mee vallen, want er schijnen op 13 plekken in de wereld restanten van de ontdekkingsreiziger te liggen. Cuba, Santo Domingo, Sevilla, etc.

En als we het toch over Columbus hebben. Hoe zat dat nu met dat ei van Columbus. Welnu:
Tijdens een gastmaal bij kardinaal Mendoza werd tegen Columbus gezegd dat ook iemand anders Amerika had kunnen ontdekken als hij het niet had gedaan.Columbus vroeg daarop alle aanwezigen of ze hun ei rechtop konden laten staan. Niemand lukte het. De eieren vielen steeds om. Columbus pakte toen zijn ei en maakte één kant plat door het op tafel te tikken. Het ei bleef nu rechtop staan. Hij zei dat "iedereen wel iets kan ontdekken, maar dat het erom gaat wie dat het eerste doet."
Het is maar dat u het weet. Goed, behoudens het stukje morgen naar het vliegveld (1,3 km over de snelweg !!), zit het fietsen er weer op. De fietsbroek hebben we al twee dagen niet meer aan gehad. Dat is na 4 weken toch een raar gevoel. Een dag niet gefietst is een dag niet geleefd. Volgende week is dat gevoel weer over. Zoals ook de temperatuur drastisch omlaag zal gaan. Daar zullen we snel weer aan wennen. Maar laat een ding duidelijk zijn. Nederland is een fantastisch fietsland. Nooit de weg kwijt, overal wel een bord of een paddestoel. En dat idee van die knooppunten moeten we maar gaan verkopen aan die Zuid-Europeanen. Want het is toch raar, dat je, zoals we gisteren van een Nederlandse fietser moesten horen, hij er 4 uur over heeft gedaan om de stad binnen te komen. Maar aan de andere kant is dat een deel van het avontuur. Zelf uitzoeken en zo op verrassend mooie plekjes uitkomen en bijzondere mensen tegenkomen. We willen graag, ook al is het maar voor even, ontdekkingsreizigers blijven.

Eindstation Sevilla bereikt

We gingen in een bijna uitgelaten stemming op pad. We beseften dat we aan onze laatste traject bezig waren. Na vandaag moesten we op z' n minst een jaar wachten om weer het gevoel te hebben van 'on the road' te zijn. Het dagelijkse ritueel van opzadelen, het fietsen zelf, de spontane contacten onderweg, de vermoeidheid, de weersomstandigheden, prachtige plekjes, de biertjes bij aankomst, etc. Het hoort er allemaal bij. Na 4 weken is het bijna niet voor te stellen dat we volgende week al weer aan ons werk moeten beginnen.
Het eerste begin vanaf de camping in El Rocio is niet zo bijster interessant. Vooral akkerbouw en tuinbouw. Op het land werklui druk bezig met het bewerken van het land. Een groep arbeiders ziet ons voorbij gaan. En roepen: 'vive la bicycletta' . Op zo'n laatste fietsdag hadden we geen mooier compliment kunnen krijgen. En wij riepen, bijna in koor, 'vive espagna'. Terwijl we ondertussen gestaag doorfietsen meenden we te horen, ' vive la revolucion'. Maar dat was waarschijnlijk een soort inbeelding. En bovendien is het crisis en geen revolutie in Spanje. En de Franco-tijd ligt al weer een tijd achter ons.

De rest van het traject tot Sevilla is afwisselend. Nog een beetje Donana gezien (nog wel een mangoest gespot). Lijkt ons wel heel bijzonder. Maar verder geen bijzondere landschappen. Er zat halverwege, om te plagen, nog wel een heuveltje van 7%. Maar daar reden we glimlachend en met gemak omhoog. Nog een paar keer gevraagd waar je met je fiets Sevilla binnen komt. En het valt op dat menigeen dat gewoon niet weet. Uiteindelijk vinden we de plek waar we de Guadalquivir over kunnen steken. En onmiddellijk zien we opvallend veel fietsers. Sevilla is een fietsstad. Met fietspaden.
We hadden s' ochtends al via internet een overnachting geboekt,dus we gingen direct op ons doel af. Via de kortste weg. We manoeuvreerden onszelf door allerlei smalle straatjes en drukke pleinen. En binnen no-time hadden we ons doel bereikt. Hostal La Cathedral. En na een heerlijke douche onmiddellijk de stad in. Om te vieren dat we ons doel hebben bereikt. Lisboa - Sevilla.
We zijn nu niet voor het eerst in Sevilla, maar komen opnieuw tot de conclusie dat dit waarschijnlijk de mooiste stad is van Spanje. Het is nu 23.00 uur en het is nog steeds heel warm en heel druk. We hebben nog zeker twee hele mooie dagen te gaan.
We gaan morgen Columbus een hand geven.

De slaapzak

Ondanks de dagelijkse temperatuur van ruim dertig graden in El Rocio, 60 km van Sevilla, hebben we het vannacht voor het eerst koud gehad. Onverwachts eigenlijk. De tent eerst half open, dwz het muskietengaas voor de opening. Ieder een dun lakentje over zich heen. s' Nachts wakker geworden van de kou. En van muziek en gezang uit het dorp.
Konden we eindelijk de slaapzakken gebruiken om ons te beschermen tegen de kou.
We hadden plannen om in het dorp uit te zoeken waar we met de fiets mochten komen in het grotendeels ontoegankelijke gebied. En we zouden ook navragen of en zo ja welke wandelroutes er in de nabijheid liepen. Is weer iets anders na ruim drie weken fietsen. En daarna konden we dan gaan zwemmen op de camping. Maar het liep uiteraard anders. Het was rond twaalf uur al weer zo warm dat we besloten om eerst te gaan zwemmen. En tot onze verrassing waren we de enige in het bad. Werklieden waren bezig met reparatie aan het wegdek. Bij de ingang van de camping, pal naast het zwembad. En daar waar wij na een frisse duik al weer snel de schaduw opzochten bleven zij continue, op het heetst van de dag, in de zon doorwerken. Je bent er als Spanjaard mooi klaar mee, met die hoge temperaturen. Wij zijn de hele middag blijven hangen in het zwembad en dus eigenlijk vandaag niks gedaan.
Nog wel in alle rust proberen uit te zoeken wat de meest voor de hand liggende route is per fiets vanuit El Rocio naar Sevilla. De routeplanners zijn het niet met elkaar eens. Wel het eerste deel, dat ligt voor de hand. Maar het gaat vooral om het punt waar je de rivier en zijrivieren met een fiets over mag steken naar de stad Sevilla. Morgen ook de mensen hier bevragen, maar eerlijk gezegd verwachten we daar niet veel van. Die hebben nooit naar Sevilla gefietst. En raden je het vooral af om het te doen. Wat dichter bij de stad worden we wel wat wijzer. En anders is er altijd nog de politie. Daar hebben we in het verleden goeie ervaringen mee gehad. Maar voor hetzelfde geld blijven we onderweg nog ergens hangen op een mooi uitnodigend plekje. We hebben per slot van rekening nog tijd genoeg. Na donderdag hebben we dan nog drie dagen om het prachtige Sevilla te bekijken.
Maar eerst nog een nachtje in de tent. We laten ons niet meer verrassen en kruipen gelijk onder of in de slaapzak.

Precaucion

Een frisse duik is het niet geworden. Zo vroeg in de ochtend is er nog niemand die een duik waagt. Opkomend of juist afgaand water? Wel zijn een aantal vissers vlak onder de kust actief. En een kanovaarster die even buiten de branding het schijnbaar rustige water doorklieft.
We nemen afscheid van de kust en gaan op weg naar El Achabuchi". Het bezoekerscentrum van La Donana. In de nabijheid van het centrum zijn diverse plekken waar vogels gespot kunnen worden. Maar weinig water en dus weinig vogels. Wel wordt ons, als we het park in- en uitfietsen, met het verkeersbord 'precaucion', gevraagd voorzichtig te zijn met de lynx. Een kop van het roofdier en daaronder 'Precaucion'. Alsof je over het beest struikelt als je niet goed uitkijkt. Een opmerkelijk bord, want de kans dat je dit schuwe beest zou kunnen zien is heel heel erg gering.

Aan het eind van de middag komen we aan in El Rocio. We zijn hier al eens eerder geweest en opnieuw worden we gegrepen door de fantastische aanblik van het dorpje, geheel in het zand gelegen, dat midden in La Donana ligt. Met op de voorgrond het prachtige witte kerkje. Een bedevaartsoord voor velen. En met Pinksteren het middelpunt van een processie die elk jaar live door de Spaanse tv wordt uitgezonden. Een miljoen mensen komt hier jaarlijks op af. Volgens traditie sjouwen sterke mannen uit het naburige dorp Almonte de Virgin (madonna) van El Rocio door het dorp. Zoek voor de aardigheid eens een filmpje over El Rocio via youtube en je gelooft je eigen ogen niet.

's Avonds gegeten in het dorp. Het is spaarzaam verlicht en nodigt uit tot een bezoek. Het wordt helemaal sprookjesachtig als ook mannen te paard en rijtuigen met passagiers door de zandstraten trekken. Wel hebben we vreselijk veel last van stekende muggen. Vanmorgen nog contact gehad met een van onze collega's en die klaagde over het herfstweer in Nederland, maar het voordeel van Nederland is dat je daar geen muggen hebt. Hier steken ze als de moord. Een bord met zo'n irritant beest erop en dan daaronder 'Precaucion' zou hier niet misstaan.

Een frisse duik

De eerste dag van de week moet er weer gewerkt worden. Ook in Spanje. Meneren en mevrouwen lopen langs het terras waar we ontbijten. Mapjes, ordners of gewoon losse stapeltjes papier onder de arm. Sommigen nuttigen snel nog een ontbijt voordat ze naar kantoor gaan.

We verlaten de stad en zijn op weg naar het Donana park. We kwamen aan de andere kant van Huelva binnen. Dat is duidelijk de mooie kant. Met prachtig zicht op de stad, de haven en het getijdelandschap. Hier aan de oostkant moeten we door kilometerslang industriegebied. En voornamelijk petrochemische industrie. Er is nog veel vrachtverkeer op de weg, maar als we uiteindelijk de afslag naar Matalascanas hebben genomen wordt het een stuk rustiger. En na de badplaats Mazagon Is er nauwelijks nog verkeer. Dat is ook niet zo gek, omdat na Matalascanas de weg niet verder langs de kust gaat. Daar begint het beschermd gebied van het Donana natuurpark, een van de grootste wetlands van Europa. Tot onze verrassing loopt er een speciaal verhard fietspad evenwijdig aan de openbare weg. Als het over gaat in een pad voor mountainbikers dan verkiezen we toch de openbare weg. Geen verkeer en een prachtige brede weg en mooi strak asfalt. Nou moet u weten dat we een paar jaar geleden, in het voorjaar, het natuurpark al eens hebben bezocht. En we herinneren ons nog een nagenoeg stil strand. En we hebben ons vandaag voorgenomen om daar te gaan zwemmen. In de Atlantische Oceaan. Halverwege herkennen we het punt. Het ziet er nog net zo uit. Een parkeerplaats in het zand en vervolgens een houten vlonder dat na 1,2 km op het strand uitkomt. En alles klopt nog. Een heel groot strand en een paar strandgasten. We verruilen de koerskleding voor de zwemkleding en even later liggen we in de oceaan.

Een ander voornemen vandaag is het verkiezen van de camping boven een hotelbed. Even voor Matalascanas komen we langs de camping. In tegenstelling tot onze informatie is deze gesloten. Een andere verrassing is het plaatsje zelf. In deze badplaats vinden we niets terug van de levendigheid van de Portugese toeristische badplaatsen. Het seizoen is hier blijkbaar voorbij. Sommige delen zijn geheel verlaten. Complete wijken zijn uitgestorven. Heel veel is te huur en/of te koop. In een hostel vinden we een goede slaapplek.
Morgen wellicht opnieuw een frisse duik en dan in de loop van de dag noordwaarts naar ons favoriete dorpje in Andalusie, El Rocio. Het ligt midden n het Donana natuurpark. Met camping, tenminste ......

Zondag rustdag

Vanmorgen besloten om een nachtje bij te boeken in het 5 sterren hotel in Huelva. En net als veel mensen hier, een beetje niks doen. Ontbijt op het terras. Wandeling naar de haven en weer terug. We hadden nog even willen fietsen buiten de stad, maar waren daar te lui voor. Ook de fietsen hebben rust nodig. En: vanmiddag net zolang gezocht tot we de wielerklassieker Parijs - Tours (live) op ons toestel hadden gevonden. Mooi lcd-scherm op de kamer, airco aan, languit op bed, consumptie binnen handbereik. Werd het toch nog een mooie dag.